Na een heftige confrontatie tussen de jongste twee was er behoorlijk wat stress in mij. De titel geeft aan hoe ik me voelde. De jongens hebben het vaak over “brutelijk”, maar dat was voor nu niet het juiste woord. Wat is het dan heerlijk dat je een tuin hebt, die aan een beurt toe is. Dus ik ben behoorlijk heftig aan de slag gegaan. Eerst alle bramen (waar de strijd mee begon) weggeknipt. Toen het plaatsje achter onder handen genomen en verder de tuin door. Uiteindelijk heb ik de hele achtertuin gedaan. Zo, dat helpt. Het is later op de dag heerlijk weer geworden, dat kwam voor mij goed uit. De chocoladeplant zit snel onder de luis, die ik dan met de hand weg haal. Ik ga niet elke keer de plantenspuit tevoorschijn halen en handmatig pletten gaat ook prima. Of ben ik dan toch een beetje brutelijk. Er zat trouwens een sprinkhaan tussen het tuinafval. Die wilde ik redden van de kliko en ik ging ‘m in het engels toespreken. Waarom engels? Geen idee. Ik was er ook verbaast over. Dat verstaat dat beestje natuurlijk niet. Als ik een vogel tegenkom in de tuin, praat ik wel gewoon nederlands. Je ne comprend pas.
