Gisteren hebben we een heerlijk zonnige dag gehad. En dan begint het te kriebelen bij mij. Want buiten moet nog wel een en ander gebeuren voordat we lekker buiten kunnen zitten. De loungeset was behoorlijk groen uitgeslagen en ook de grijze tegels zagen groen en zwart van de aanslag. Vanmiddag heeft Jeff de hogedrukspuit van zwager Diederik geleend en is aan de slag gegaan.
Ik was al bezig in de tuin. Het beukenboompje zat vol met dood blad, dat valt er pas heel laat af. Maar het staat zo herfstig dus elk jaar pluk ik het blad eraf. En hoe voller het boompje wordt, hoe meer werk dat is. Toch loont het de moeite, want het ziet er (hoewel kaal) veel frisser uit. Ook de vlinderstruik heb ik onder handen genomen en flink gesnoeid. De dikke takken met een zaag, de dunnere gewoon met de snoeischaar. Alles paste gelukkig in de kliko’s (van ons en de buurman). Verder heb ik de Kardinaalsmuts aardig ingetoomd.
En toen was de voortuin aan de beurt. Vanmorgen heb ik de ramen gezeemd (binnen en buiten, het hele huis behalve de achterramen, die deed ik nadat de tegels waren schoongespoten) en op de voor- en zijruit en de deur zaten spetters van geplette appel. Afgelopen winter heeft er regelmatig een merel van deze appeltjes gegeten maar er hingen nog een aantal aan de twee boompjes voor. Wellicht te verleidelijk voor een zekere appelgooier… dit is nu opgelost omdat ik de overgebleven verrotte vruchtjes heb weggeknipt. Verder tussen de planten door geharkt en de boel aangeveegd. Ook het zijpad meegenomen. Al met al een hele klus, ik was erg blij met Jeffrey zijn hulp. Tegen 5 uur waren we allebei klaar, moe maar voldaan.