De pergola staat al een poosje op de ‘kluslijst’. Hij is namelijk behoorlijk verrot en ik kijk al een paar jaar met argusogen naar de bovenbalk die steeds verder aftakelt. Een aantal dwarsbalken hingen nu echt zover op apegapen dat er geen redden aan was. En nu is het nog enigszins overzichtelijk om ermee aan de slag te gaan. Als de wingerd straks is uitgelopen, dan is het een groen, zwaar gordijn. Dat was ook wel een hele klus, om die telkens bij te knippen in het groeiseizoen, dus ik vind het niet erg om ‘m te ruimen. Afgelopen dinsdag was het zover, opeens kreeg ik het op mijn heupen en moest en zou de pergola eruit. Het was een fikse klus met ‘hakken, knippen en zagen’. Vanwege schouderklachten (en omdat het gewoon te zwaar werk was) kon ik niet alles afronden maar met hulp van Jeff is het vroeg in de avond gelukt om aan onze kant de pergola geheel te ontmantelen.
Startpunt 
Halverwege
Vandaag met de buurman zijn kant van de pergola aangepakt. Het ziet er best kaal uit maar ook een stuk lichter:
