Bijzonder zacht vandaag: ruim 15 graden. Wel veel bewolking, het zonnetje kwam maar heel even kijken. En toch, de tuinkriebels slaan meteen toe. Ik had een plan: eerst boodschappen doen, dan de ramen lappen en het leukste voor het laatst… de tuin in. Maar het liep anders, de boodschappen duurden wat langer omdat ik spontaan mijn kledingkast wilde aanvullen. Die dikke winterkleren zijn niet meer nodig (hoop ik).
Toen ik thuis kwam, heb ik een weloverwogen besluit genomen om de ramen te laten voor wat ze zijn: vies. Want ik ging er al vanuit dat de tuin een intensieve klus zou worden en beide dingen nog aanpakken zou TE zijn voor vandaag. Mijn motto is: eerst doen wat je moet doen en dan de leuke dingen. Maar uitzonderingen moeten kunnen en bevestigen deze regel.
Dus oude schoenen aan, de tuinhandschoenen gepakt en aan de slag gegaan. Veel dood plantenmateriaal weggeknipt, bladeren verwijderd, helaas ook veel kattenmeuk af moeten voeren. De graspollen gekortwiekt en ook de Pluimhortensia is kort en klein geknipt.
De druif is definitief verleden tijd. Jeff heeft ‘m bij de voet van de pergola afgezaagd. Er hoeft niets op die plek komen te staan en we wisten niet hoe diep we zouden moeten spitten. Zo kan het ook en dit was zo gedaan. Uiteindelijk twee volle bruine kliko’s, een prima oogst voor deze lente-achtige voorjaarsdag.
