De Dahliabollen lopen wel uit maar krijgen de kans niet om meer dan een millimeter boven de grond uit te komen. Zodra er iets van bladvorming boven de grond uitkomt, wordt dit gekortwiekt door slakken. Dit schiet niet op dus ik moet een list verzinnen. Er zijn allemaal anti-slakmiddeltjes. Van biervallen tot gif maar ik probeer het eerst wat vriendelijker: een slakkenbarrière. Het was belangrijk om alle slakken binnen de barrière weg te halen (logisch) en met al die viooltjes zou dat lastig zijn. De violen heb ik bij nieuwe Hessenhof-bloemen gezet, waarvan er nu overigens 1 pol bloeit met erg leuke witte bloementje. De lage witte viooltjes passen er prima bij. Verder heb ik de Kardinaalsmuts flink gesnoeid, daar verstoppen veel slakken zich. Verder is het de bedoeling dat de bamboestokjes de katten weren.
Het is erg warm weer (boven de 25 graden) dus we kunnen lang buiten zitten in de avond. Toen het al donker werd, keek ik uit nieuwsgierigheid even naar mijn kunstwerkje. En ja hoor… ik zag allemaal naaktslakken richting de Dahlia’s gaan, maar ze stopten bij de korrels. Het werkt dus echt. Toch is voorkomen beter dan afwachten dus ik heb het volgende gedaan: met hulp van een zaklamp de slakken gespot, dan met een plastic handschoen aan de naaktslakken opgepakt en in een emmer gedaan. En dan naar voren om ze onder een boom in de tussenberm (ver bij voortuinen vandaan) weer uit te zetten. Ik denk dat ik wel 30 slakken heb verwijderd. Ronde 1 is voor mij!