Onooglijk

Bijna 1 april, de verjaardag van onze jongste zoon. Dus de tuin moet gedaan worden, dat hoort bij een verjaardag. Bij mij dan. En laat het vandaag nou net een prachtige dag daarvoor zijn met een temperatuur die rond de 20 graden ligt. Dus met korte mouwen de tuin in. Wel tuinhandschoenen aan, want die katten, die katten… Peper strooien helpt niet echt meer, we zouden een hond kunnen nemen die de tuin bewaakt maar ja, ook honden zijn niet echt mijn dieren. Vogels wel en vlinders en insecten. Maar die verjagen geen katten. Oke, verder met mijn verhaal.

Vorig jaar heb ik twee Dahlia’s gepoot, mijn lievelingsbloem! Daar was ik erg tevreden over maar ik heb ze in de winter in de grond laten zitten en daar kunnen de bollen niet tegen. Volgens mij is er ook wel plek voor meer dus vandaag heb ik drie nieuwe, witte Dahlia’s in de grond gezet. Eerst de oude opgegraven. Het viel mij op dat ze fors wat groter waren dan toen ik ze gepoot heb.

Die verschrompelde bolletjes zien er ook eigenlijk niet uit. Omdat er piepkleine groene uitlopers aan zitten, weet je dat ze het doen maar anders zou je er geen cent voor geven. En geloof me, ze waren echt wel duurder dan dat.

Naast het Dahlia-plan heb ik geharkt, geknipt en geveegd. Al met al heb ik nog aardig wat tuinafval ‘geoogst’ en het resultaat mag er zijn: een feestelijke verjaardagstuin.