Niet straks maar nu…

Ineens was het er. Een nieuw tuin-idee. Vanochtend kwam het opzetten en soms (of vaak) moet het dan ook maar liever meteen gebeuren. Wel eerst even overlegd met Jeffrey. Want ik ga niet alleen een stukje siertuin gebruiken, maar er moet dan ook een stukje terras aan geloven. Jeff vond het best. Samen met Vincent, die heel vroeg uit school was, heb ik drie randjes koppelstones en een rand grijze stoeptegels weggehaald. Vincent heeft een tegelhamer van opa Dave geleend en als een volleerde stratenmaker heb ik het stoepje doorgetrokken en langs de nieuwe stoeptegelrand 1 randje koppelstones gelegd. Geel zand tussen de voegen en klaar was dit gedeelte. En waar dit nou voor nodig was… voor een moestuin, tussen het bankje en een stukje voor de pergola. De Vinca heb ik verplaats en ik heb wat geschoven met het zwarte grasje en Heuchera. ’s Avonds verder gegaan want het gele zand moest er nog uit terwijl Jeffrey en Robert de zaak afvoerden. Het ontstane gat opgevuld met 9 zakken tuinaarde en potgrond. En klaar was mijn idee. Hierbij een resultaatfoto waarbij er al een beginnetje is gemaakt met de moestuinvulling: