Nou ja, niet echt natuurlijk maar ik ben pas echt weer thuis als ik de tuin onder handen heb genomen. Gisteren zijn we terug gekomen van twee weken vakantieplezier in de Duitse Eiffel. Vanmorgen ben ik iets na 9 uur begonnen in de tuin, want er zou wat regen aankomen volgens buienradar. Eerst het plaatsje achter opgeschoond (vegen, onkruid verwijderen) en de kruidenteil leeggehaald op de Rozemarijn na. En terwijl ik daarmee bezig was voelde ik een fikse stekende pijn in mijn linkerwijsvinger. Alsof ik me geprikt had aan een doorn. Bleek er een hommelachtig vliegbeest op die vinger te zitten en er ook niet 1-2-3 af te gaan. Zat waarschijnlijk met z’n angel nog in m’n vinger. Gelukkig had ik tuinhandschoenen aan, maar toch stak het beestje erdoorheen. Au! Hij kreeg nog een veeg van mijn andere hand en toen viel hij op de tegels en zocht dekking onder de bruine kliko. Matthijs hoorde wat er was gebeurd en had geen medelijden met ‘m: splatsch! Einde hommel.
Gewoon doorgegaan natuurlijk, een beetje tuinvrouw laat zich hierdoor niet van de wijs brengen. Er was niet zoveel onkruid te verwijderen, het ging meer om bijknippen en opbinden. De vlinderstuik doet zijn naam eer aan, er zitten wel 15 vlinders of meer te genieten van de nectar. Het is een gefladder van jewelste en ze gaan ook op andere plekken zonnen. Een gezellige drukte in de tuin. Het kleine vosje is het beste vertegenwoordigd, maar ook de citroenvlinder en de distelvlinder laten zich zien.
Tussendoor ben ik nog naar Achterberg gefietst en heb daar bij GroenRijk twee witte Vlijtige Liesjes gekocht. En bij de Jumbo kruiden voor de teil: basilicum, munt en peterselie. Bij de Praxis nog kleinbloemige wit met blauwe viooltjes en nu ben ik weer helemaal thuis. Home-sweet-home!