Vanmorgen heel vroeg hoorde ik zo’n vreemd geluid. Alsof er ergens aan gekrabd werd. En langzaam drong het tot me door, dat iemand de autoruit aan het krabben was. En die iemand, dat zou heel goed Jeff kunnen zijn. Ik keek op de wekken en ja hoor, half 7. Brrrr, ik draaide me nog even heerlijk om. En toen het wat normalere tijden waren om iets te gaan ondernemen, ging de zon schijnen. Heerlijk. Vanmiddag ben ik verder gegaan in de achtertuin. Eerst de kliko-aanstamp-truc uitgevoerd. Daarna kon er best nog wat bij. Maar ook dat houdt natuurlijk een keertje op. Je kan niet blijven stampen, dan komt de boel straks niet meer los. Dus het laatste beetje tuinafval in de grijze kliko gedaan. Ik weet het, dat is niet de bedoeling. Ik heb ook mijn best gedaan een andere bruine kliko te bemachtigen, maar dat is niet gelukt. Dus dan maar zo. Ik ben niet al te rigoureus bezig geweest met opruimen, de tuin ziet er nog behoorlijk gevuld uit. Dat heb ik geleerd van vorige jaren. Je kan alles wel kort knippen, maar dan is het erg kaal in de winter. Adoe, so saai.