Het werkt, die vogelvoer-netjes. Bij tijd en wijle is het een drukte van belang. Een heel schouwspel, met veel verschillende figuranten. Het valt me op dat er tijden zijn dat het erg druk is. En op andere momenten komt er af en toe ’s een vogeltje een graantje meepikken. Zouden vogels ook etenstijden hebben? En die tussendoorvogeltjes, dat zijn dan de snoepers?!
Het is goed te zien dat onze tuin flink bezocht wordt, her en der liggen vogel-poepjes. Dat toont minder fraai, maar hoort en natuurlijk wel bij. Wat er ook bij hoort, maar echt niet leuk is: een stukje aarde bedekt met veertjes en een aangevreten skeletje. De een z’n dood is een ander zijn brood. Tja, dat is de keerzijde van het verhaal. Ik ben me er van bewust dat we leven in het “nu nog niet”. Het volmaakte moet nog komen. Er zijn mooie momenten, glimpen van het Goede Leven. Maar de keerzijde, de moeite is en blijft zichtbaar. We leven in een gebroken wereld, maar niet zonder hoop: eens komt alles goed.