Het is gebeurd. Ik heb het gedaan. We zijn aan het klussen in huis en dan krijgt alles de kriebels bij mij, dus moet de tuin ook aangepakt worden. En ja, het zat er al een tijdje aan te komen. Oh denneboom, wat zijn je takken… te groot. En vandaag was ik zo in de “mood” dat ik niet teveel heb nagedacht (dat had ik al eerder gedaan), maar gewoon begonnen ben. En als ik eenmaal begin, nou. Dan gebeurt er meestal meer dan ik van plan was. Dus nu is het kaalslag in de tuin. Wat een leegte. Ik moest wel even heel erg slikken, toen die te grote takken weg waren. Ze waren wel groot, maar ook mooi groen.
De den in de voortuin is weg en de ene den in de achtertuin en de vlinderstruik. De den aan de schaduwkant heb ik gered van mijn eigen doortastendheid. Want zoals je je huis niet in een keer kan verven (bijvoorbeeld), kun je ook je tuin niet in een keer rooien. Dus ik heb de te grote takken gesnoeid en verder blijft hij nog een jaartje staan. De schaduwkant is helemaal opgeschoond. De boompioen is eruit. Door een beetje te schuiven met wat planten is die kant weer helemaal OK. Nu de andere kant nog. Het is al 4 uur in de middag als ik de kale kant op kijk. Ik wil er wel wat van proberen te maken, maar ik moet ook pannekoeken bakken. En morgen is er weer een dag. Dus ik stop. Knap he!