Hoop

Veel regen de laatste dagen, ik keek uit naar een droge periode die lang genoeg duurde voor een bezoek aan het Binnenveld. En vanmiddag klaarde het op, dus net na de lunch op de fiets gestapt. Wat vogels betreft was het redelijk tam aan de Kooiwegplas. Maar toen ik er een poosje zat, kwam er genoeg moois voorbij. Zoals de tureluurtjes die voor wat reuring zorgden op de grond en in de lucht. Snelle rakkers zijn het.

Op het water dobberde een kokmeeuw in ‘overgangskleed’. In de zomer is het koppie zwart en in de winter wit met zwarte vlekken aan beide kanten waardoor het lijkt alsof hij een koptelefoon opheeft. Je kan goed zien dat de kop aardig aan het verkleuren is.

In de verte kwam er nog een zwart-witvogel aanzeilen. Een fikse en hij kwam recht op me af. Maakte een draai waardoor het licht deze ooievaar prachtig van de grauwe lucht ‘losmaakte’:

Onderweg naar mijn andere kijkplek kwam ik langs een boerderij met een symbolisch tafereel in de voortuin:
Er is hoop!

Ook op mijn andere stekkie ben ik rustig gaan zitten. Prachtig uitzicht over de velden en schuin achter me een spreeuwenkoor dat een zeer divers repertoire ten gehore bracht. Hoe mooi wil je het hebben.

Er stak een aardige wind op en de zon verschool zich achter de wolken. Tijd om weer in beweging te komen. Tegenwoordig pak ik meestal even de ‘ralsloot’ mee op mijn rondje, maar het is echt niet elke keer raak. Dus ik hoopte dat dit keer in ieder geval één waterral zich zou laten zien. En jawel, deze kwam prachtig tevoorschijn. In no time stonden er vijf andere vogelfans naast me… Pfff, to crowded in here. Dus mijn biezen gepakt, ik hield het voor gezien.