Mooi voornemen hoor, niet meer spuiten tegen luizen… Maar de appelboompjes zitten stampvol van die ongein-beestjes. Zo erg dat de bladeren ervan plakken. Dat komt door wat de luizen uitscheiden, dat is kleverig spul. Ik heb heel fiks de aangetaste takken gesnoeid en veel plakblaadjes weggeknipt. Het zijn nu ‘gatenkaas-appelbomen’. De ervaring leert dat als het blad weer uit gaat lopen, ze meteen weer onder de luis zitten. Afwachten maar.
Er liepen mieren in colonne langs de voordeur. Best grappig om te zien, de looproute die ze volgen. Maar om zwaar overlast te voorkomen, heb ik toch wat mierenpoeder gestrooid. Wel heel voorzichtig vooral IN de mierengangen en dat dan weer dicht geveegd met zand. Je zag ze meteen van het padje af zijn, die bedrijvige zwarte beestjes. Maar tja, je moet wat.
In de achtertuin had ik ook al ongedierte gespot: wolluis. Van die witte kriegelbeestjes waarvan je eerst niet eens door hebt dat het om iets levends gaat. Tot je ze ziet bewegen. En dan gaan de alarmbellen weer af. Als ik niet wil spuiten, moet ik wel snel handelen voordat het een plaag wordt. Stuk voor stuk heb ik ze geplet met de hand. Is niet zo heel vies, het is heel luchtig spul.
Verder veel Wingerd gesnoeid en ook de Klimhortensia’s aangepakt. Twee nieuwe Agastage Black Adder’s gepoot omdat 1 plant van vorig jaar niet zo goed opkomt. Die heeft nu aan weerskanten ondersteuning van zijn soortgenoten.
En terwijl ik daar mee bezig was, werd ik her en der geprikt. Van die venijnige steekjes. Bleek dat ik werd aangevallen door mieren. Deze mieren zitten op de Gaura (met die schattige witte vlinderbloemetjes, zie foto hieronder) waartussen ik werkte. Die Gaura’s zaten ook al onder de luis. Mieren komen op het plakkerige goedje van de luizen af, ze zeggen ook wel eens dat mieren de luizen ‘melken’. En terwijl ik tussen de Gaura aan het poten was, dachten de mieren mij even te grazen te nemen omdat ik hun wereldje verstoorde. Nou, dat hadden ze beter niet kunnen doen. Ik ben gevoelig maar ook fel (lastige combinatie overigens, vind ik zelf). Met blote handen heb ik (bijna) de hele luizenkolonie geplet. En hadden de mieren dus geen ‘koeien’ meer om te melken. Mijn handen zagen er vies-geel van, brrr.