Vandaag de tuin een grote beurt gegeven. Alles groeit snel, het onkruid dus ook. Er zijn een aantal planten die de winter niet hebben overleefd. Een daarvan is de Gaura, mijn favoriete plant van afgelopen zomer. Die wil ik graag hebben, dus binnenkort maar weer eens naar vaste plantenkwekerij Willemsen. Ook de chocoladeplant heeft het niet gered. Die ga ik niet meer kopen, want hij was nogal gevoelig voor luis. Ik kwam ook een Talictricum te kort. En terwijl ik deze plant op mijn denkbeeldige Willemsen lijstje zette, zag ik een piepkleine versie hiervan tussen de Vrouwenmantel. Schattig. Ik hoop dat hij de verhuizing naar zijn nieuwe stek overleeft. Het zou vanacht gaan vriezen… Ik zocht een poosje geleden een goede bodembedekker voor een lastige plek bij de blokbuxus. Toen raadde een verkoper Houttuynia cordata Chameleon aan. Hij liep met me mee naar de juiste krat. Ik vond de blaadjes op zich wel leuk, alleen niet die bont-gekleurde. Er zaten stekjes bij die veel donker blad hadden en weinig bonte bladeren. Die nam ik dus. Hij had juist zoiets van dat ik de meest bonte stekjes moest uitzoeken, die donkere bladen horen eigenlijk niet. Maar ja, ik doe het vaak wat anders. Vandaag heb ik de bonte bladeren weggeknipt en hoop dat er donkere voor in de plaats komen. Met de hogedrukspuit van Diederik (bedankt Died) heb ik de houten tuinmeubels schoongespoten en de tegels. Alleen de grote grijze tegels dan. Want de koppelstones zijn bont gekleurd (rood, geel, donker grijs) en zoals ik al zei, daar houd ik niet zo van. Nu ligt er een donkere waas over, wat voor een rustig beeld zorgt. De boy’s maken het bont genoeg af en toe :-).