Balans

Gisteren al zo genoten van het met de tuin bezig zijn, vandaag de planten een plekje gegeven. En het is zoals ik had bedacht/gehoopt… Het klopt gewoon.

Ik heb er een hekel aan als labels aan planten blijven zitten. Dat vind ik hetzelfde als een jurk kopen en het prijskaartje niet verwijderen. Dat doet afbreuk. Dus de labels gaan eraf maar ik bewaar ze wel. En dat is best bijzonder want meestal ben ik erg opruimerig. In het boeket dat ik gisteren kreeg, zat een distel. Laat ik die nou ook hebben gekocht als vaste plant. 5 stuks in totaal. De verbena die ik vorig jaar had gepoot, zat telkens onder de schimmel. Als ik merk dat een plant slecht aard, dan ga ik niet eindeloos zitten spuiten. Ik heb het geprobeerd door de aangetaste blaadjes en stengels weg te halen, maar er was geen houden aan. En dan houd ik ze dus ook niet. Op deze lege plekken zet ik de distels. Ik ben benieuwd.

De viola labradorica zaait zich enorm uit. Dat weet ik nog van eerdere aanplanten. Maar het is wel een leuk, waardevol vast plantje dat wintergroen is en aantrekkelijk blad heeft. De paarse bloemen zijn inmiddels uitgebloeid en er vormen zich al zaaddozen. Die heb ik er nu uitgeknipt. Je kunt zien dat er in één zaaddoos een heleboel zaadjes zitten. Als die zich verspreiden door de tuin, dan gaat de Viool een te grote boventoon spelen en is de balans weg. Op deze manier hoop ik dit te voorkomen.