Knotwilgen en raapzaad

We hebben een heerlijke week buitenleven achter de rug. Afgelopen maandag zijn we vroeg op pad gegaan richting Oostvoorne waar in de duinen ons vakantiehuisje lag. Omdat we er halverwege de middag in konden, hebben we eerst twee natuurgebieden bezocht en dat was de moeite waard. Allereerst naar het Alblasserbos (Groene Hart), waar meteen een hele leuke waarneming deden. Van … lees verderKnotwilgen en raapzaad

Van alles… en nog wat

De blauwborsten zijn op diverse plekken gestationeerd (ze zijn redelijk honkvast) en laten zich luid en duidelijk horen. Hun bekende riedeltje is doorspekt met imitatiedeuntjes, ik hoorde overduidelijk een watersnipgeluid uit de gele snavel van een blauwborst komen. De zon schijnt bijna de hele dag en het licht is al vrij snel behoorlijk fel. Vroeg eruit dus, om het zachtere … lees verderVan alles… en nog wat

Kantelscherm

Afgelopen week was weer een heerlijke lenteweek, hoewel de temperaturen in de ochtend nog erg winters zijn. Dus gewoon de skibroek aan. Ook wel handig, want ik ben wat aan het oefenen met lage opnames, wat de stand van de camera betreft. De Sony RX10IV heeft een kantelscherm, ik klap die uit en houd de camera dan net boven de … lees verderKantelscherm

De indruk

Het wordt steeds drukker in het Binnenveld. Niet alleen wat vogels betreft, maar ook de vogelaars nemen in aantal toe. Een paar is prima. Echter als er een rij statieven, telescopen en camera’s opgesteld staan, dan is de lol er toch wel een beetje af voor mij. Want dan heb je een heel andere beleving. Zodra er dus teveel ‘volk’ … lees verderDe indruk

Brileider

Afgelopen weekend hebben Jeff en ik Texel weer mogen bezoeken. Het was een last-minute-actie, we verbleven in een prima B&B genaamd Aangenaam Texel, midden in De Koog. Op loopafstand van een laadpaal (belangrijk als je elektrisch rijdt en weinig rijbereik hebt!), de winkels en het strand. We hebben al regelmatig op Texel vakantie gevierd, dus alles is ons inmiddels wel … lees verderBrileider

Gruttotijd

Je kunt er echt niet meer omheen, het ‘gruttogruttogrut’ vult regelmatig het luchtruim. Toen ze er net waren, zaten ze ver weg in het veld, maar ze komen steeds dichterbij. Tot op een paar meter afstand zelfs. Eerder deze week heb ik een heel poosje bij de plas aan de Kooiweg gezeten, op een krukje. Beetje verscholen achter wat bosschage … lees verderGruttotijd